I.TARİHÇE-KONUM
Şile, İstanbul iline bağlı küçük bir ilçedir. Marmara Bölgesi‘nin kuzey doğusunda, Karadeniz kıyısındadır. Doğuda Kandıra, güneydoğuda Derince ve Körfez, güneyde Pendik ve Gebze, güneybatıda Çekmeköy ve batıda Beykoz ilçeleriyle çevrilidir. 712 km2 yüzölçümü ile yüz ölçümü bakımından en büyük ilçelerden biridir. Bununla birlikte nüfus olarak en küçük ilçeler arasında yer almaktadır.
İlçede iskân çok eskiye dayanır. Tarihi veriler, Şile çevresinin tarih öncesinde (Cilalı Taş Devri) iskan edildiğini göstermektedir. Kefken ile Bulgaristan sınırı arasındaki Karadeniz sahil kesiminde yapılan tarih öncesine ilişkin çalışmalarda, çeşitli yerlerde Paleolitik çağın muhtelif bölümlerine ve özellikle Epi-Paleolitik döneme ait birçok konak yeri ve işlik saptanmıştır. Buluntu yerlerinin sayısındaki artıştan, buzul sonrası dönemde (yaklaşık M.Ö. 12000 ile 6000 arasında)Karadeniz kıyı şeridi üzerinde önemli bir nüfus yoğunluğunun olduğu açık bir şekilde anlaşılmıştır. Nitekim İstanbul’un en eski buluntu yerleri arasında Şile’nin Ağva ve Sahilköy (Domalı) köyleri bulunmaktadır.
Şile antik çağda iki defa istilaya uğramıştır. Birinci istila, eski Yunanlıların Pers seferinden geri dönüşlerinde komutanları Xenophon tarafından, ikincisi de kıyı şeridini takip ederek ilerleyen Roma komutanı Lucullus tarafından gerçekleştirilmiştir. Roma döneminin izleri hala Şile’de görülmektedir. Doğu Roma İmparatoru Diokletianus zamanında (284-305), İnkese, Sofular gibi Şile mağaraları ilk inanan Hristiyanlar için tabii korunaklar olmuştur. Selçuklu Türkleri Kutalmışoğlu Süleyman Şah ile 1090 senesinde Şile’yi ele geçirmişlerdir. 1097 senesinde ise 1. Haçlı orduları Şile’yi Selçuklulardan geri almıştır. Şile’nin geri alınması ancak Yıldırım Bayezid döneminde mümkün olmuştur.
19. yy. Osmanlı kayıtlarına göre Şile kazası 1846’da Zaptiye Müşirliği’ne bağlıydı.1876’da şile kazasının Dersaadet Şehremaneti’ne bağlandığı görülmektedir. 1877 Devlet Salnamesinde ise Şile, Zaptiye Nezaretine bağlı Üsküdar Mutasarrıflığına bağlıdır. 1924’de bütün sancaklar (mutasarrafflık) vilayet yapıldığında Şile’nin Üsküdar‘a bağlılığı devam etmiştir. 1926’da yapılan yeni düzenlemeyle Üsküdar kaza haline getirilip İstanbul vilayetine bağlanınca Şile kazası Üsküdar’la aynı yapı içinde yer almıştır. Ayrıca Şile, Cumhuriyet’in kuruluşu ile birlikte oluşturulan ilk belediyelerden biridir.
II. NÜFUS ANALİZİ
Toplam 30.218 nüfusuyla, sürekli yaşayan insan sayısı bakımından İstanbul’un en küçük ilçelerinden biridir.
İlçede yaşayan yaklaşık 30 bin kişinin yaş gruplarına göre dağılımı tablosu aşağıdaki gibidir.
| Yaş grubu | Toplam | Erkek | Kadın |
| ‘0-4’ | 1.605 | 815 | 790 |
| ‘5-9’ | 1.520 | 783 | 737 |
| ’10-14′ | 1.793 | 909 | 884 |
| ’15-19′ | 2.285 | 1.212 | 1.073 |
| ’20-24′ | 2.714 | 1.556 | 1.158 |
| ’25-29′ | 2.013 | 1.080 | 933 |
| ’30-34′ | 2.105 | 1.096 | 1.009 |
| ’35-39′ | 1.913 | 975 | 938 |
| ’40-44′ | 1.893 | 964 | 929 |
| ’45-49′ | 1.915 | 986 | 929 |
| ’50-54′ | 1.949 | 1.001 | 948 |
| ’55-59′ | 2.028 | 1.005 | 1.023 |
| ’60-64′ | 1.756 | 859 | 897 |
| ’65-69′ | 1.525 | 770 | 755 |
| ’70-74′ | 1.294 | 639 | 655 |
| ’75-79′ | 923 | 453 | 470 |
| ’80-84′ | 600 | 264 | 336 |
| ’85-89′ | 322 | 132 | 190 |
| ’90+’ | 65 | 23 | 42 |
| Toplam | 30.218 | 15.522 | 14.696 |
III. SOSYAL ANALİZ
Şile, sosyal yaşamı yaz ve kış olarak ikiye ayrılmaktadır.
İlçede yaz aylarında hareketli turizm faaliyetleri nedeniyle canlanan sosyal yaşam, kış aylarında hava koşullarının da etkisi ile zayıflamaktadır.
1.Yerel gazeteler
İlçede düşük nüfusa rağmen aktif yayınlanan dört gazete bulunmaktadır
Şile gündem
Şile Bizim haber
Şile port
Şile yıldız haber
Şile İlçesinde faaliyet gösteren yerel basın kuruluşlarıdır.
2.Dernekler
Şile’de 12 aktif dernek faaliyet göstermektedir.
İlçenin nüfusuna oranla dernek sayısı, sosyal örgütlenmenin etkin olduğunu göstermektedir.
3.Mahalleler
Şile İlçesi merkezde bulunan beş mahalle ve hukuken mahalle sayılmakla birlikte niteliğini koruyan 57 köyden oluşmaktadır.
Şile’ye bağlı köyle şunlardır;
| Ağaçdere Köyü |
| Ahmetli Köyü |
| Akçekese Köyü |
| Alacalı Köyü |
| Avcıkoru Köyü |
| Bıçkıdere Köyü |
| Bozgoca Köyü |
| Bucaklı Köyü |
| Çataklı Köyü |
| Çayırbaşı Köyü |
| Çelebi Köyü |
| Çengilli Köyü |
| Darlık Köyü |
| Değirmençayırı Köyü |
| Doğancılı Köyü |
| Erenler Köyü |
| Esenceli Köyü |
| Geredeli Köyü |
| Göçe Köyü |
| Gökmaslı Köyü |
| Göksu Köyü |
| Hasanlı Köyü |
| Hacıllı Köyü |
| İmrendere Köyü |
| İmrenli Köyü |
| İsaköy Köyü |
| Kabakoz Köyü |
| Kadıköy Köyü |
| Kalemköy Köyü |
| Karabeyli Köyü |
| Karacaköy Köyü |
| Karamandere Köyü |
| Karakiraz Köyü |
| Kervansaray Köyü |
| Kızılcaköy Köyü |
| Korucuköy Köyü |
| Kurna Köyü |
| Kurfallı Köyü |
| Kömürlük Köyü |
| Meşrutiyet Köyü |
| Oruçoğlu Köyü |
| Osmanköy Köyü |
| Ovacık Köyü |
| Satmazlı Köyü |
| Sahilköy Köyü |
| Soğullu Köyü |
| Sortullu Köyü |
| Sofular Köyü |
| Şuayipli Köyü |
| Teke Köyü |
| Ulupelit Köyü |
| Üvezli Köyü |
| Yazımanayır Köyü |
| Yaka Köyü |
| Yaylalı Köyü |
| Yeniköy Köyü |
| Yeşilvadi Köyü İlçe Merkezinde Bulunan Mahalleler ise şunlardır; |
| Kumbaba Mahallesi |
| Çavuş Mahallesi |
| Hacıkasım Mahallesi |
| Balibey Mahallesi |
| Ağva Merkez Mah. |
Şile İlçesinde karşımıza çıkan dağınık yerleşim yapılanması, belediye tarafından verilecek hizmetlerin yeterliliğini ve etkinliğini doğrudan etkilemektedir.
IV. SİYASİ ANALİZ
Şile İlçesi, esas itibariyle sosyal demokrat seçmenlerin belli bir ağırlık oluşturduğu bir yerleşim yeridir. Ancak, bir kısım insanların İlçeden ayrılması nedeniyle seçmen dengesinde kısmi değişiklikler yaşanmıştır. İlçe kolaylıkla kazanılması gereken bir yerleşim yeridir.
Tek ihtiyaç halkın tanıyıp sevdiği bir aday bulmaktır.
Tüm İstanbul genelinin aksine, 2011 seçimlerinde CHP oy sayısının ve yüzdesinin arttığı bir ilçedir.
Doğru planlanması halinde kolay kazanılacaktır. Ancak, düşük nüfus dolayısıyla İstanbul geneline olan etkisi çok düşük kalacaktır.
Dağınık yapısı nedeniyle sandığa gitme oranı da düşüktür. Seçmenin sandığa gitmesi sağlanmalıdır.
Köy nitelikli mahallelerde yaşayan Balkanlar kökenli seçmenlerin tercihlerinin partimizden yana şekillendirilmesi önemlidir. Bu noktada özel çalışmalar yapılmalıdır.
| Parti | Aday | Oy Sayısı | Oy Oranı | ||||||||||
| Adalet ve Kalkınma Partisi | Can Tabakoğlu | 3.775 | %51,40 | ||||||||||
| Milliyetçi Hareket Partisi | Hüseyin Kırcalı | 1.734 | %23,61 | ||||||||||
| Cumhuriyet Halk Partisi | Ahmet Erman Çayıroğlu | 1.509 | %20,55 | ||||||||||
| Saadet Partisi | Mehmet Belen | 106 | %1,44 | ||||||||||
| Anavatan Partisi | Günay Handan Güçyılmaz | 70 | %0,95 | ||||||||||
| Bağımsız Türkiye Partisi | Nihal Kırtkırtoğlu | 64 | %0,87 | ||||||||||
| Büyük Birlik Partisi | Adnan İşlek | 32 | %0,44 | ||||||||||
| Demokrat Parti | Orhan Kayhan Kılıç | 28 | %0,38 | ||||||||||
| Demokratik Sol Parti | Tülay Yıldız | 22 | %0,30 | ||||||||||
| Türkiye Komünist Partisi | Nazım Sarıcan | 4 | %0,05 | ||||||||||
| Kazanan Parti | Kazanan Aday | Toplam Geçerli Oy | Toplam Oy Oranı | ||||||||||
| Adalet ve Kalkınma Partisi | Can Tabakoğlu | 7.344 | %100 |
2011 seçim sonuçları
| 1. AK PARTİ – Adalet ve Kalkınma Partisi 52,17 9.958 2. CHP – Cumhuriyet Halk Partisi 25,81 4.926 3. MHP – Milliyetçi Hareket Partisi 14,91 2.846 4. SEBAHAT TUNCEL 1,83 349 5. HAS – Halkın Sesi Partisi 1,08 207 6. DP – Demokrat Parti 1,06 202 7. SP – Saadet Partisi 0,90 172 8. HEPAR – Hak ve Eşitlik Partisi 0,57 108 9. AHMET TUNCAY ÖZKAN 0,53 102 10. BBP – Büyük Birlik Partisi 0,36 68 11. MP – Millet Partisi 0,17 33 12. DSP – Demokratik Sol Parti 0,14 26 13. DYP – Doğru Yol Partisi 0,10 20 14. TKP – Türkiye Komünist Partisi 0,05 10 15. MMP – Milliyetçi ve Muhafazakar Parti 0,05 9 16. LDP – Liberal Demokrat Parti 0,03 6 17. EMEP – Emek Partisi 0,00 0 | ||
V.SOSYAL VE TEKNİK ALTYAPI ANALİZİ
Altyapı sistemlerinin kurulması noktasında Şile zorlukları olan bir ilçedir. Zorluklar arasında nüfusun azlığı ve yerleşim yerlerinin aşırı dağınık olması ön plan çıkmaktadır. Geniş araziler üzerinde yaygın olarak yaşayan nüfusa hizmet götürülmesi zor ve maliyetli bir iştir. 30 bin civarında insan yaşayan bir ilçenin mali kaynaklarının böylesine dağınık bir arazide altyapı sistemlerini kurmaya yeterli olmayacağı açıktır. Bu durum, belediye hizmetlerinin etkinliğini doğrudan etkilemektedir.
1.Yollar
Şile ilçesinin merkezle bağlantısında TEM otoyolundan ayrılan Şile yoluyla kolaylıkla ulaşabilmektedir. Yolun fiziki koşulları ve genişliği standartlara uygun olmakla birlikte, yaz aylarında ve özellikle de hafta sonları, bu yol yetersiz kalmaktadır.
İlçe içi yollar yeterli ve nispeten düzenli olmakla beraber, yine yaz aylarında turizm faaliyetlerinden doğan insan ve araç trafiğinde yaşanan artışlardan kaynaklanan sıkışıklıklar yaşanmaktadır.
Köylere ulaşım ise dar ve virajlı yollar ile sağlanmakta olup, talebi karşılamaya yeterli ancak, fiziksel koşullar ve yol kalitesi olarak ihtiyaca cevap vermekten uzaktır.
Geniş arazi üzerine yayılmış bir ilçede, yerleşim yerlerinin dağınık ve seyrek olmasının önemli avantajlarından biri, yolların yeterli olmasıdır.
2.Otopark
İlçe merkezinde hemen hemen tüm kıyı bandını kaplayan açık otopark alanı ihtiyacı karşılamaktadır.
İlçenin doğu girişinde yol kenarı parklar nedeniyle sıkıntı yaşanıyor olsa da, belirgin bir otopark ihtiyacı yoktur.
Otopark ihtiyacının yol kenarlarına araç park etmek suretiyle karşılanmasına izin verilememesi gerekir. Bu durumda, sınırlı da olsa, bazı bölgelerde otopark ihtiyacı görülebilir. Bu durumda, ilçenin gelecek projeksiyonları doğrultusunda park konusunun planlanması yerinde olacaktır.
3.Ulaşım
İlçeye Üsküdar ilçesi kalkışlı İETT seferleri mevcuttur.
Ayrıca Şile-Ağva-Üsküdar turizm otobüsleri de sefer yapmaktadır.
İlçe merkezi ve köyler arasında minibüs hatları bulunmaktadır.
İlçenin merkeze olan mesafesi, ulaşım talebinin değişkenliği, insanların özel araçlarıyla gitme tercihleri nedeniyle belirgin bir toplu ulaşım eksikliği ya da hizmet artış talebine rastlanmamaktadır.
4.Yeşil Alan
İlçe merkezinde yer alan ve toplan büyüklüğü 70.180 m2 olan toplam 24 park bulunmaktadır. İlçe merkezinin 13.250 nüfusuna karşılık kişi başına 5,3 m2 yeşil alan düşmektedir.
İlçe merkezinde yeşil alan miktarı standartların gerisinde kalmakla birlikte, ilçenin genelinde yeşil alan miktarının İstanbul ortalamasının ve standartların üstünde olduğu görülmektedir.
5.Eğitim
İlçede eğitim seviyesi İstanbul ortalamalarının üzerindedir.
İlçe sınırları içerisinde 1 rehberlik araştırma, 1 halk eğitim, 3 anaokulu, 17 ilkokul/ilköğretim okulu, 9 lise bulunmaktadır. Bu eğitim kurumu sayısı, ilçenin eğitim-öğretim gereksinimini karşılamaya yeterlidir.
İlçede hizmet veren eğitim kurumları şunlardır;
| Yaş grubu | Cinsiyet | eğitimsiz | Okuma yazma bilen | İlkokul | İlköğretim | Ortaokul | Lise | üni. | Y.lisans | Doktora | Bilinmeyen | Toplam |
| ‘6-13’ | Erkek | 689 | 5 | 694 | ||||||||
| Kadın | 620 | 5 | 2 | 627 | ||||||||
| ’14-17′ | Erkek | 19 | 361 | 2 | 382 | |||||||
| Kadın | 1 | 18 | 335 | 5 | 1 | 360 | ||||||
| ’18-21′ | Erkek | 2 | 40 | 326 | 196 | 12 | 12 | 588 | ||||
| Kadın | 2 | 17 | 105 | 179 | 10 | 2 | 315 | |||||
| ’22-24′ | Erkek | 4 | 7 | 88 | 216 | 60 | 7 | 382 | ||||
| Kadın | 8 | 18 | 45 | 128 | 74 | 3 | 276 | |||||
| ’25-29′ | Erkek | 2 | 5 | 42 | 80 | 6 | 250 | 151 | 4 | 30 | 570 | |
| Kadın | 7 | 24 | 90 | 81 | 8 | 172 | 155 | 5 | 18 | 560 | ||
| ’30-34′ | Erkek | 1 | 11 | 82 | 70 | 53 | 227 | 159 | 11 | 1 | 20 | 635 |
| Kadın | 1 | 20 | 126 | 49 | 38 | 171 | 116 | 12 | 1 | 15 | 549 | |
| ’35-39′ | Erkek | 1 | 5 | 104 | 65 | 46 | 158 | 106 | 9 | 30 | 524 | |
| Kadın | 3 | 9 | 161 | 59 | 38 | 130 | 82 | 4 | 19 | 505 | ||
| ’40-44′ | Erkek | 2 | 7 | 109 | 44 | 69 | 133 | 61 | 4 | 1 | 21 | 451 |
| Kadın | 12 | 20 | 165 | 67 | 46 | 116 | 41 | 2 | 11 | 480 | ||
| ’45-49′ | Erkek | 6 | 130 | 54 | 80 | 129 | 66 | 6 | 4 | 21 | 496 | |
| Kadın | 6 | 15 | 191 | 45 | 49 | 83 | 35 | 2 | 14 | 440 | ||
| ’50-54′ | Erkek | 4 | 2 | 103 | 30 | 65 | 127 | 43 | 5 | 22 | 401 | |
| Kadın | 15 | 13 | 150 | 27 | 34 | 80 | 33 | 2 | 20 | 374 | ||
| ’55-59′ | Erkek | 1 | 2 | 141 | 8 | 53 | 63 | 46 | 2 | 30 | 346 | |
| Kadın | 14 | 19 | 160 | 13 | 34 | 52 | 31 | 1 | 32 | 356 | ||
| ’60-64′ | Erkek | 3 | 7 | 108 | 7 | 42 | 47 | 37 | 1 | 26 | 278 | |
| Kadın | 6 | 15 | 141 | 5 | 26 | 35 | 16 | 1 | 1 | 30 | 276 | |
| ’65 +’ | Erkek | 13 | 28 | 268 | 4 | 70 | 77 | 58 | 2 | 4 | 62 | 586 |
| Kadın | 82 | 54 | 350 | 4 | 41 | 48 | 26 | 2 | 1 | 69 | 677 | |
| Toplam | 190 | 1.690 | 2.621 | 1.982 | 798 | 2.824 | 1.418 | 74 | 14 | 517 | 12.128 |
6.Sağlık Hizmetleri
Sağlık kuruluşlarının yeterli olması, Şile İlçesinin özel durumu, daha doğrusu merkeze olan uzaklığı nedeniyle önemli bir gereksinimdir. İlçede bir tam teşekküllü devlet hastanesi, 2 sağlık ocağı ve 1 poliklinik bulunmaktadır.
30 bin kişilik sabit nüfus bakımından ilçede var olan sağlık tesisleri ihtiyaca cevap verme bakımından yeterlidir. İlçenin önemli bir sağlık altyapı eksiği bulunmamaktadır.
7.İbadethaneler
İlçenin arazisinin geniş olması ve yerleşim yerlerinin dağınık olması, cami sayısını da etkilemiştir. İlçede her mahalle ya da köye bir cami düşecek şekilde, toplam 61 camii bulunmaktadır. Bu camlerin başlıcaları şunlardır;
Osmanköy Sevişli Mah. Camii
Günani camii
Ağaçdere köyü camii
Ağva Yakuplu camii
Büyükbucaklı camii
Büyükaşağı camii
Alacalı camii
Bozgoca camii
Akçakese camii
Çelebi Ahmet camii
Göçe köy camii
Doğancılı camii
Değirmençayırı camii
Çelebi camii
Çayırbaşı camii
VI. EKONOMİ
Şile ekonomisi ağırlıklı olarak turizme dayalıdır.
Balıkçılık ve tarım ilçedeki diğer gelir kaynaklarıdır.
İlçe kendi adını taşıyan bezi ile de önemli bir ekonomik gelir sağlamaktadır.
İlçede işsizlik oranı düşük olup, ekonomik seviye orta/orta üst olarak tanımlanır
İlçede büyük işletmeler yoktur.
Konaklama tesisleri, yeme içme, turistik satış mağazaları ilçe ekonomisinin temelini oluşturmaktadır.
Köylerde tarım ve hayvancılık önem kazanmaktadır.
Şile köylerinde toplam 60 bin dönüm arazide tarım yapılırken, 5600 büyükbaş, 7700 küçükbaş hayvan bulunmaktadır.
İlçenin sahip olduğu, tarım, hayvancılık, meyvecilik, balıkçılık ve benzeri ekonomik faaliyetlerin İstanbul halkına sunulmasında yeterince etkin ve başarılı olduğu söylenemez. İlçe belediyesi tarafından Şile halkı tarafından üretilen nitelikli ve doğal ürünlerin anakent insanlarına sunulduğu özel satış yerleri kurulması suretiyle ilçenin ekonomisinin çok daha gelişkin hale getirilmesi mümkün olacaktır.
VII. SORUNLAR, ÇÖZÜMLER VE PROJELER
Şile İlçesinde, İstanbul’un diğer ilçelerine kıyasla, çok önemli sayılacak sorunlara rastlanılmamaktadır. Bununla birlikte, ilçenin kendi özelliklerine bağlı olarak kimi sorunlarının varlığı da dikkat çekmektedir.
Köy yollarının iyileştirilmesi önemli sayılabilecek bir ihtiyaçtır. Köy denilen yerleşim yerleri aslında İlçenin mahalleleridir. Bu yerleşim yerlerinin yaz ve bahar aylarında İstanbul insanına hizmet verecek şekilde güçlendirilmesinin ilk koşulu yeterli ve nitelikli yol altyapısının varlığıdır.
Köylere ulaşan içme suyu şebekesinin yenilenmesi ihtiyacı, köy olarak tanımlanan mahalle sakinlerinin içme ve kullanma suyu konusunda anakent hizmetlerinden yararlanmak istemesinden doğmaktadır. Köy-mahalle statüsündeki yerleşim yerlerinde, içme suyu ihtiyacının doğal kaynaklardan karşılanması da pekala mümkün olabilirse de, halkın tercihi anakent şebeke suyundan istifade etmek yönünde şekillendiğinden, içme suyu şebekesinin yenilenmesi ihtiyacı kendini göstermektedir.
Artan turizm talebi, yaz ve bahar aylarında ilçenin koşullarını zorlamaktadır. Özellikle yaz aylarında ilçeye yoğun bir şekilde yazlıkçılar gelmektedir. Bu dönemde ilçede bulunan tesisler ihtiyaca cevap verebilme noktasında yetersiz kalmaktadırlar. Şile ilçesinin turizm altyapısının güçlendirilmesine yönelik yatırımların planlanması ve tamamlanması önemlidir. Bu noktada yerel yönetimin öncelikle ihtiyacı doğru analiz eden bir imar planıyla, turizm faaliyetlerinin gereklerine göre plan hükümlerini oluşturması ve yatırımcıları teşvik etmesi gerekir. İlave olarak, yerel yönetimlerin imkanları ölçüsünde altyapının güçlendirilmesinin desteklenmesi de mümkündür. Yaz döneminde yoğunlaşan turist sayısının ve güçlendirilmesi gereken turizm altyapısının nitelik artışının önündeki temel engel belediyenin mali kaynaklarının yetersiz olmasıdır. Yerleşik nüfusu 30 bin civarında olan İlçenin, yaz döneminde gelen gerçek nüfusun on katını geçen insan sayısına hizmet vermesi zor olmaktadır. Çünkü ilçenin merkezi bütçeden alacağı pay, yerleşik nüfusa göre belirlenmektedir. Bu durum ilçenin aleyhine sonuç doğurmaktadır.
Balıkçılığın kötüye gitmesi Karadeniz ekosisteminde yaşanan değişimin habercisidir. Karadeniz’de yaşayan balık türlerinin yol alması ya da balık sayısının azalması, ilçe balıkçılarının durumunu doğrudan etkilemektedir. Kirlenen Karadeniz, eskisi kadar verimli ve bereketli avlar sunamamaktadır. İlçede tutulan balıkların özel müşterileri bulunmaktadır. Bir kısım insanların sadece balık almak için İstanbul’un Avrupa yakasında bulunan ilçelerden kalkıp Şile’ye geldikleri görülmektedir. Bu durum, turizm gelirlerinin olmadığı kış mevsiminde İlçe ekonomisine bir katkı olarak önem taşımaktadır.
Toplu konut ihtiyacı, ilçe içerisinde ve İstanbul’un farklı semtlerinden gerçekleşen nüfus hareketlerinin oluşturduğu bir ihtiyaçtır. Bu ihtiyacın merkezi idare ya da İstanbul Büyükşehir iştirakleri tarafından karşılanması mümkündür. Bu noktada belediye olarak, öncelikle ihtiyacın analizinin yapılması, uygun arazinin bulunması ve planlama altyapısının hazırlanması gerekir. Bütün bu tespitler yapıldıktan sonra, hazırlanacak proje doğrultusunda, ilgili idare ya da büyükşehir iştirakiyle yapılacak işbirliği içerisinde konut ihtiyacının toplu olarak çözümlenmesi mümkün olabilecektir.
Hayvancılığın gelişememesi ya da desteklenme ihtiyacı, Şile ilçesinde kendini göstermektedir. Hayvancılığın teşvik edilmesi merkezi idare tarafından projelendirilmiş olmakla birlikte, hayvancılık faaliyetlerine teknik destek sağlanması ve veteriner hizmetlerinin sunulması suretiyle desteklenmesi mümkündür. İlave olarak, hayvancılık faaliyetlerinin bilimsel gereklilik doğrultusunda yapılmasının sağlanması amacıyla araştırmalar yapılması, alınan sonuçlara göre projeler oluşturulması ve halka eğitim verilmesi gibi tedbirlerle hayvancılık faaliyetlerinin etkin bir ekonomik etkinliğe dönüştürülmesi mümkündür.
